با وفا ناآشنا بودى نمی‌دانم چرا؟!
عاشق قهر وُ جفا بودى نمی‌دانم چرا؟!

حرص می‌خوردم که نامحرم، که حتّى یک نگاه
ضدّ غیرت! خودنما بودى نمی‌دانم چرا؟!

بارها گفتم حیایت را رعایت کن ولى
دشمن حُجب وُ حیا بودى نمی‌دانم چرا؟!

ساده بودم سادگى را جهل می‌پنداشتى
جاهلى پرمدّعا بودى نمی‌دانم چرا؟!

من برایت از خدا دَم می‌زدم، از آیه‌ها
بی‌خبر من! بى‌خدا بودى نمی‌دانم چرا؟!

شعر: محمدصادق زمانی

|از کتاب: نبودنت اینجاست خیلی!|